บทที่ 342

เขานั่งอยู่บนโซฟา มองซูเย่ที่นั่งตรงข้ามด้วยความเย็นชาไร้เยื่อใย แล้วเอ่ยถามขึ้นว่า “ตอนนี้ฉันเป็นคนไข้อยู่นะ คุณใจร้ายพอที่จะให้ฉันทายาเองจริงๆ เหรอ?”

“ไม่ไสหัวไปก็หุบปากซะ” ซูเย่แสดงความรังเกียจที่มีต่อเขาออกมาอย่างไม่ปิดบัง

เสิ่นซือถอนหายใจ

สุดท้ายก็หยิบยามาทาเอง

เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมกับคน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ